BADANIA LAT 70' I 80'
- Opóźnienia i zaburzenia mowy (funkcje słuchowo-językowe M.Bogdanowicz, 2004).
Niektórzy naukowcy doszli do wniosku, że spora część dzieci dyslektycznych w dzieciństwie miała pewne zaburzenia i opóźnienia mowy. O.C.
Sampson przeprowadził badania dotyczące zależności między rozwojem mowy a umiejętnością czytania.Wyniki były jednoznaczne i niezaprzeczalne. Reguła ta niestety nie sprawdza się u wszystkich dzieci dyslektycznych. Znaczny odsetek dzieci ze specyficznymi zaburzeniami czytania i pisania prezentowała prawidłowy rozwój mowy.
Dzieci z zaburzeniami mowy nie potrafią dobrze pisać ani też konstruować poprawnych wypowiedzi. Ponadto:
- Niedokładnie wymawiają grupy spółgłoskowe (3-4 litery), lub omijają niektóre głoski w takich wyrazach jak np. jabłko, warstwa.
- Upodabniają niektóre głoski zbliżone do siebie brzmieniem np. s-sz c-cz z-ż. Szosa - brzmi jak sosa, suszarka brzmi jak - susarka.
- Nieadekwatnie wymawiają głoski zmiękczone przez i - znak dialektyczny.
W wyniku zaniedbania i niewyrównania opóźnień w rozwoju mowy, dziecko do końca życia może mieć zmieniony rozwój myślenia słowno-pojęciowego i inaczej słownie porozumiewać się z otoczeniem. (Zakrzewska B., 1999:34-35)
Poprzednia 